เธอจะทำใจได้ไหม หากเธอรู้ว่าไม่มีใครเขาให้ความสำคัญกับวันเกิดของเธอมากขนาดนั้น
การกำเนิดของเธอในโลกนี้ไม่ได้เป็นปรากฏการณ์พิเศษ เธออ้าปากอุแว๊พร้อมกับเด็กทารกมากมายในโลกนี้ สูติบัตรบันทึกเอาไว้เพื่อยืนยันความเป็นบุคคลของเธอในวันและเวลาที่ถูกต้อง เป็นเครื่องมือในการเรียกร้องสิทธิที่บุคคลพึงได้รับและคุ้มครองตามกฎหมาย
มันก็แค่นั้น
ลบภาพเก่าๆ ที่มีเด็กมากมายรุมล้อม ถือขวดเป็บซี่ลิตรในมือ จ้องมองเค้กเนยปะหน้าแยมหลากสี ประกอบเป็นรูปโดราเอมอนด้วยสายตาหิวโหย ไส้กรอกค็อกเทลในจานกระดาษร่อยหรอลงเรื่อยๆ มีซอสพริกเปรอะเปื้อนตามพื้นโต๊ะไม้ เสียงเพลงมอส ปฏิภาน “เหมียวๆๆ หง่าว” เปิดคลอเพื่อสร้างความคึกคักให้กับเด็กและผู้ใหญ่
และแล้วเวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง นั่นคือเวลาเป่าเทียนเค้ก
“เยส ได้กินซะดี น้ำตาลก้อนปะหน้าครีมขาว!” เด็กคนหนึ่งคิด
“ดีๆ จะได้พาลูกกลับบ้าน ดึกแล้ว” ผู้ใหญ่อีกคนรำพึงในใจ พลางแอบชำเลืองมองนาฬิกา
เสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์อย่างสากลร้องด้วยสำเนียงพื้นบ้านดังก้องในใจของเธอ ผู้เป็นเจ้าภาพวันเกิด
เป่าปาก พรูดดดด ดับเทียนบนหน้าเค้ก จนเหลือเพียงควันบางจางๆ โรยแรง ส่งกลิ่นเหม็นทะแม่งๆ
พ่อแม่เธอยิ้มร่า เมื่อเห็นเธอมีความสุขจากทุกสิ่งที่เขาจัดหามาให้
เพื่อนๆ แยกย้ายกลับบ้าน กล่าวขอบคุณเธอ ยื่นของขวัญให้ เธอแทบจะรอวันเกิดในปีหน้าของตัวเองไม่ไหว
แต่ยิ่งมันวนกลับมา เรื่อยๆ เรื่อยๆ เธอก็คาดหวังน้อยลง
คงต้องลืมภาพพวกนั้น
วันเกิดเธอ แท้จริงก็แค่วันหนึ่งวันที่บังเอิญเป็นตัวชี้วัดวงปีที่มากขึ้นของชีวิตเธอ
เธอโตแล้ว โตขึ้นเรื่อยๆ … เธอแก่แล้ว แก่ลงทุกวัน
ต้นกล้าเล็กๆ อาจได้รับการใส่ใจมากเป็นพิเศษเมื่อมันผลิใบเพิ่มหรือเติบโต เพราะมันเปราะบางในทางกายภาพ แต่เธอเป็นต้นไม้ใหญ่ ใบปลิดปลิวก็ไม่มีใครใคร่ใส่ใจมากนัก เผลอๆ จะรำคาญใบไม้แห้งที่เธอทำร่วงหล่นลงมาเกะกะตามธรรมชาติ แม้เธอไม่อาจจะยับยั้งมันได้
เธอจะรับได้ไหม เมื่อคำว่า “สุขสันต์วันเกิด” เป็นเพียงผลลัพธ์จากการแจ้งเตือนในหน้าเฟซบุ๊ค ไม่ใช่สิ่งที่จะได้ปรากฎอยู่ในสมุดแพลนเนอร์ของใคร เพราะเนื้อที่หน้ากระดาษของทุกคนมีจำกัด
แต่เขาก็ทำหน้าที่เพื่อนที่ดีโดยใช้เทคโนโลยีเป็นตัวช่วย
ยิ้มกับตัวเอง เธอพบว่าอย่างน้อยมันก็อาจแปลความหมายอย่างอ้อมๆ ว่า “ฉันยังไม่ลืมการมีอยู่ของเธอนะ”
ไม่มีไส้กรอกค็อกเทล ไม่มีเค้กรูปการ์ตูนสีสดใส ไม่มีหมวกปาร์ตี้ทรงกรวยประดับกระดาษคันๆ
เผลอๆ จะไม่มีของขวัญสักชิ้นหากเธอไม่ได้ร้องขอ
ปีนี้ฉันอายุ 23 แล้ว เธอบอกกับเธอในวัย 3 ขวบ 8 ขวบ 14 ปี 17 ปี และ 19 ปี ที่นั่งยิ้มอยู่รอบๆ ก้อนเค้กในจินตการของเธอ
พวกเขาบอกว่า สุขสันต์วันเกิด แล้วก็… อย่าลืมของขวัญวันเกิดของพวกเรานะ