วันเกิด

เธอจะทำใจได้ไหม หากเธอรู้ว่าไม่มีใครเขาให้ความสำคัญกับวันเกิดของเธอมากขนาดนั้น

การกำเนิดของเธอในโลกนี้ไม่ได้เป็นปรากฏการณ์พิเศษ เธออ้าปากอุแว๊พร้อมกับเด็กทารกมากมายในโลกนี้ สูติบัตรบันทึกเอาไว้เพื่อยืนยันความเป็นบุคคลของเธอในวันและเวลาที่ถูกต้อง เป็นเครื่องมือในการเรียกร้องสิทธิที่บุคคลพึงได้รับและคุ้มครองตามกฎหมาย

มันก็แค่นั้น

ลบภาพเก่าๆ ที่มีเด็กมากมายรุมล้อม ถือขวดเป็บซี่ลิตรในมือ จ้องมองเค้กเนยปะหน้าแยมหลากสี ประกอบเป็นรูปโดราเอมอนด้วยสายตาหิวโหย ไส้กรอกค็อกเทลในจานกระดาษร่อยหรอลงเรื่อยๆ มีซอสพริกเปรอะเปื้อนตามพื้นโต๊ะไม้ เสียงเพลงมอส ปฏิภาน “เหมียวๆๆ หง่าว” เปิดคลอเพื่อสร้างความคึกคักให้กับเด็กและผู้ใหญ่

และแล้วเวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง นั่นคือเวลาเป่าเทียนเค้ก

“เยส ได้กินซะดี น้ำตาลก้อนปะหน้าครีมขาว!” เด็กคนหนึ่งคิด

“ดีๆ จะได้พาลูกกลับบ้าน ดึกแล้ว” ผู้ใหญ่อีกคนรำพึงในใจ พลางแอบชำเลืองมองนาฬิกา

เสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์อย่างสากลร้องด้วยสำเนียงพื้นบ้านดังก้องในใจของเธอ ผู้เป็นเจ้าภาพวันเกิด

เป่าปาก พรูดดดด ดับเทียนบนหน้าเค้ก จนเหลือเพียงควันบางจางๆ โรยแรง ส่งกลิ่นเหม็นทะแม่งๆ

พ่อแม่เธอยิ้มร่า เมื่อเห็นเธอมีความสุขจากทุกสิ่งที่เขาจัดหามาให้

เพื่อนๆ แยกย้ายกลับบ้าน กล่าวขอบคุณเธอ ยื่นของขวัญให้ เธอแทบจะรอวันเกิดในปีหน้าของตัวเองไม่ไหว

แต่ยิ่งมันวนกลับมา เรื่อยๆ เรื่อยๆ เธอก็คาดหวังน้อยลง

คงต้องลืมภาพพวกนั้น

วันเกิดเธอ แท้จริงก็แค่วันหนึ่งวันที่บังเอิญเป็นตัวชี้วัดวงปีที่มากขึ้นของชีวิตเธอ

เธอโตแล้ว โตขึ้นเรื่อยๆ … เธอแก่แล้ว แก่ลงทุกวัน

ต้นกล้าเล็กๆ อาจได้รับการใส่ใจมากเป็นพิเศษเมื่อมันผลิใบเพิ่มหรือเติบโต เพราะมันเปราะบางในทางกายภาพ แต่เธอเป็นต้นไม้ใหญ่ ใบปลิดปลิวก็ไม่มีใครใคร่ใส่ใจมากนัก เผลอๆ จะรำคาญใบไม้แห้งที่เธอทำร่วงหล่นลงมาเกะกะตามธรรมชาติ แม้เธอไม่อาจจะยับยั้งมันได้

เธอจะรับได้ไหม เมื่อคำว่า “สุขสันต์วันเกิด” เป็นเพียงผลลัพธ์จากการแจ้งเตือนในหน้าเฟซบุ๊ค ไม่ใช่สิ่งที่จะได้ปรากฎอยู่ในสมุดแพลนเนอร์ของใคร เพราะเนื้อที่หน้ากระดาษของทุกคนมีจำกัด

แต่เขาก็ทำหน้าที่เพื่อนที่ดีโดยใช้เทคโนโลยีเป็นตัวช่วย

ยิ้มกับตัวเอง เธอพบว่าอย่างน้อยมันก็อาจแปลความหมายอย่างอ้อมๆ ว่า “ฉันยังไม่ลืมการมีอยู่ของเธอนะ”

ไม่มีไส้กรอกค็อกเทล ไม่มีเค้กรูปการ์ตูนสีสดใส ไม่มีหมวกปาร์ตี้ทรงกรวยประดับกระดาษคันๆ

เผลอๆ จะไม่มีของขวัญสักชิ้นหากเธอไม่ได้ร้องขอ

ปีนี้ฉันอายุ 23 แล้ว เธอบอกกับเธอในวัย 3 ขวบ 8 ขวบ 14 ปี 17 ปี และ 19 ปี ที่นั่งยิ้มอยู่รอบๆ ก้อนเค้กในจินตการของเธอ

พวกเขาบอกว่า สุขสันต์วันเกิด แล้วก็… อย่าลืมของขวัญวันเกิดของพวกเรานะ

ใส่ความเห็น

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  เปลี่ยนแปลง )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  เปลี่ยนแปลง )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.