ตอนเด็กๆ เวลาดูโดราเอมอน มักจะสงสัยว่าทำไมโนบิตะไปเดินเขาบ่อยจัง มันใกล้นักเหรอ ตามประสาเด็กอย่างเราที่พอนึกถึงภูเขา ก็นึกถึงการนั่งรถทัวร์ไปภาคเหนือ ต่อรถไปที่ตีนเขา เตรียมอุปกรณ์ตั้งแคมป์สารพัด กว่าจะได้เดินกลับลงมา ทำไมโนบิตะเหมือนมีภูเขาเป็นเหมือนสนามหลังบ้าน จะขึ้นไปก็ไม่ยาก และดูไม่อันตราย (?)

จนในที่สุด เมื่อได้มาเรียนที่โซล แม้จะเป็นเกาหลี ไม่ใช่ญี่ปุ่นแบบในเรื่องโดราเอมอน แต่ก็ได้รู้ว่า เออ! มันง่ายจริงๆ เนื่องจากโซลเป็นเมืองภูเขา (บางครั้งก็เห็นรถตักดินมาตักเนินเขาเล็กๆ ออกไปเพื่อสร้างคอนโด!!) หรืออย่างที่เราเห็นทิวทัศน์นัมซันทาวเวอร์บนเขาในละคร Itaewon Class อยู่เสมอๆ ในฉากที่ตัวเอกครุ่นคิดหรือปรึกษากันเรื่องชีวิต

รอบแรกไปเดินเขาที่พุคคันซัน ภูเขาสูงที่อยู่ทางทิศเหนือของโซล อันนั้นต้องนั่งรถไฟฟ้าออกไปสักพักใหญ่ๆ และใช่ เราสามารถเดินเท้าจากสถานีรถไฟฟ้าขึ้นเขาไปเจอป่าเน้นๆ ได้เลย เจอทางดินเลนและโขดหินชัน โหดไม่แพ้ภูเขาหลายแห่งที่เราเคยไปมาในไทย (ซึ่งเราก็ไม่ใช่สายโหดหรอก 55)

คราวนี้ เราไปเดินภูเขาอันซัน ภูเขาเล็กๆ หลังมหาวิทยาลัยอีฮวาและมหาวิทยาลัยยอนเซ วิธีไปก็ง่ายมาก แค่เดินเลียบไปตามถนนที่คั่นระหว่างสองมหาลัย เข้าซอยเดินขึ้นบันไดและถนนชันๆ อีกนิด ก็จะไปถึงทางขึ้นเขา ที่ที่เราจะเริ่มเห็นผู้สูงอายุเดินใส่เสื้อสีสดก้าวยาวๆ อย่างกระฉับกระเฉง บ้างถือไม้เท้า เดินไปตามทางชันที่ปูพื้นอย่างดี รายล้อมด้วยต้นไม้หลากชนิด ยิ่งในหน้าฤดูใบไม้ผลิแล้ว การได้เข้าป่าจิ๋วๆ นี้ก็เหมือนได้ชาร์จพลังใจเต็มที่

แต่พลังขาของเรานี้ ใช้ไปเต็มสูบ

ถึงจะไม่ไกล แต่ก็เหนื่อยใช้ได้เลยแหละ