หน้าหนาวนี้ เป็นหน้าหนาวที่เขาว่ามีวันที่หนาวที่สุดในรอบ 35 ปีในเกาหลี (คือราวๆ -18 องศาเซลเซียส) วันอื่นๆ ถ้าเราไม่ออกไปไหนก็พอจะอยู่ในบ้านได้สบายๆ แต่ถ้าออกไปเดินเล่นซะหน่อยก็อาจมีอาการหน้าชา นิ้วเท้าร้องโอดโอย ทั้งที่ใส่รองเท้าหนา

หนึ่งในไฮไลต์ของหน้าหนาวสุดขั้วนี้ คือการไปถ่ายรูปกับน้ำตกจำลองที่ฮงเจช่อน (Hongjecheon) ในยามปกติก็เป็นน้ำตกเทียมเล็กๆ อยู่ใกล้ๆ ทางยกระดับในเขตซอแดมุนกู แต่หน้าหนาวนี้อุณหภูมิติดลบต่อกันหลายวัน เลยหนาวมากจนน้ำตกแข็ง! กลายเป็นเส้นสายที่ขาวย้อยลงมาอย่างอลังการ

ฮงเจช่อนคือคลองสายย่อยสายแรกที่ไหลแยกออกมาจากแม่น้ำฮัน (คำว่า “ช่อน” ที่อยู่ข้างหลัง เหมือนกับช็องกเยช่อน) ริมคลองนี้เองที่เป็นที่ตั้งของน้ำตกเทียมและทางวิ่งพร้อมทางจักรยานเลียบไปตามแม่น้ำ อยู่ใกล้ๆ กับทางขึ้นเขาอันซัน ภูเขาหลังมหาวิทยาลัยย็อนเซและอีฮวาที่เราเคยไปกัน แต่คราวนี้เป็นทางขึ้นอีกฝั่ง

หากสังเกตดีๆ จากภาพน้ำตกแข็ง จะเห็นเงาของทางยกระดับพาดผ่าน บ่งบอกว่าจริงๆ แล้วน้ำตกนี้ไม่ได้อยู่ห่างไกลเมืองแต่อย่างใด เพียงแค่เดินลงบันไดมา บรรยากาศก็เปลี่ยนเป็นความร่มรื่น สงบ เหมือนมาเที่ยวต่างจังหวัด

เราจะเห็นว่าแทบไม่มีท่องเที่ยวมาถ่ายรูปแถวนี้ (อาจเป็นเพราะเรามาไม่ทันกระแสตอนที่หนุ่มสาวเกาหลีเขาฮิตมาถ่ายรูปกันตอนน้ำตกแข็งใหม่ๆ) ส่วนใหญ่ที่เดินผ่านไปมาอย่างกระฉับกระเฉงคือคุณลุงคุณป้าคุณตาคุณยายที่มาออกกำลังกายด้วยการเดิน วิ่ง หรือไม่ก็ปีนขึ้นเขาไปเลย ส่วนเราสองคน แค่ยืนๆ ถ่ายรูปกับน้ำตกได้สักพักก็ปากสั่น แสบมือเพราะความหนาวจากลมที่โกรกแล้ว

ช่วงที่เราไปน้ำตกแข็งนี้ก็คือปลายเดือนมกราคม อุณหภูมิตามแอพฯ บอกสภาพอากาศอยู่ที่ -8 องศา (แต่อาจจะ feels like -10 กว่าๆ)

เรานั่งรถเมล์มาจากป้ายตรงสถานีรถไฟอีฮวา สาย 7017 มาประมาณ 20-30 นาทีเท่านั้นก็จะถึงป้ายสำนักงานเขตซอแดมุน ซึ่งอยู่เลยย่านยอนฮีดงไปหน่อยหนึ่ง มาถึงประมาณ 5 โมงเย็น แสงเฉียงกำลังสวย โชคดีที่อากาศวันนี้เป็นใจ ไม่มืดครึ้มจนเศร้า

จากหน้าสำนักงานเขตแค่ไม่กี่ก้าวก็จะถึงบันไดทางลงไปริมคลองฮงเจ ที่มีทางเดินหินบล็อกวางไว้ให้เดินกันแบบลุ้นๆ นิดหน่อย เด็กเดินได้ ผู้ใหญ่-คนสูงอายุเดินดี นอกจากซุ่มซ่ามก็ตัวใครตัวมัน

ริมคลองมีอาคารไม้หลังเล็กๆ มองเข้าไปเป็นอุปกรณ์พื้นบ้านของเกาหลี พวกเครื่องตอกและภาชนะต่างๆ และกังหันน้ำ ด้านหลังอาคารคือเส้นทางขึ้นเขาอันซันที่พูดถึงก่อนหน้านี้ มีคนเดินขึ้นลงอยู่เรื่อยๆ เลย

ข้อดีของการมาช่วง 5 โมงคือแสงอาทิตย์กำลังสวย แต่ข้อเสียก็คือโดนทางด่วนบังแสงที่ส่องมายังน้ำตก เลยเห็นภาพเส้นริ้วแบบนี้แทน อืม… ก็ว่าสวยไปอีกแบบมั้ง

หนาวขนาดนี้ยังมีเป็ดว่ายน้ำในคลองแบบชิลๆ ส่วนนกกระยางสองตัวดูลุกลี้ลุกลน บางทีก็นั่งลอยตัวแบบนิ่งๆ อยู่ในคลอง สลับกับบินว่อนไปนั่งขดตัวหนาวริมฝั่งน้ำ เราเริ่มสังเกตว่ามันจะบินก็ตอนที่เริ่มสั่นตัวตอนลมหนาวโกรก คล้ายๆ กับเราสองคนที่ยืนถ่ายรูปริมน้ำอยู่สักพัก ก็ต้องรีบเดินตัวสั่นไปหลบลมที่ที่นั่งริมทางเดิน

น้ำตกเทียมที่ฮงเจช่อนเป็นที่เที่ยวที่ใกล้ที่พักและมหาวิทยาลัยเรามากๆ แถมนอกจากค่ารถเมล์แล้วก็ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรเลย ใครมีโอกาสมีแถวมหาวิทยาลัยอีฮวาช่วงหน้าหนาวจัดๆ แบบนี้ก็ลองแวะมาถ่ายรูปกันดูนะ