ช่วงเตรียมตัวไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยสตรีอีฮวานี้ได้ความรู้อีกเรื่องจากพี่ข้าว คือการหาห้องเช่าในเกาหลี

ไม่ได้จะมาบอกเคล็ดลับอะไร เพราะตอนนี้ก็ยังหาอยู่ นี่เป็นเพียงเบสิคมากๆๆๆ ตามประสาคนที่ไม่รู้เรื่องการใช้ชีวิตที่เกาหลีเลย

ถ้าเป็นคนอื่น อาจจะเลือกอยู่แบบ ‘โกชีวอน’ ห้องจิ๋วๆ แบบลุกขึ้นมาจากเตียง เจอโต๊ะอ่านหนังสือ แล้วจบ

หรือจะเลือกอยู่ห้องเดี่ยวแบบแชร์พื้นที่ส่วนกลางอย่างห้องครัว ห้องน้ำ ฯลฯ เป็นส่วนตัวเฉพาะตอนนอน ซึ่งห้องเช่าลักษณะนี้ เป็นการจัดพื้นที่คล้ายๆ หอในของมหา’ลัยเหมือนกัน

แต่เราไปกับพี่ข้าว เลยเลือกหาห้องแบบที่อยู่ส่วนตัวได้สองคนเลย …ซึ่งแน่นอนว่ามีสิ่งที่ต้องแลก คือค่ามัดจำอันหนักหน่วง

เราเริ่มต้นจากการจิ้มเว็บไซต์หาห้องเช่า อย่างตอนนี้ที่คือดูในเว็บไซต์ http://www.dabangapp.com

เว็บไซต์ ทาบัง

สิ่งที่เราชอบคือข้อมูลที่เกลี้ยงเกลา เห็นรายละเอียดแต่ละห้องครบตั้งแต่แถบแรกของแต่ละหน้า ทำให้เป็นมาตรฐานเดียวกัน แล้วยังจำกัดการค้นหาได้ตามมุมมองในแผนที่ คล้ายๆ เวลาหาห้องในอโกดา ก็ไม่ต้องมานั่งเปิดแมพทีละอันว่าสรุปมันอยู่ใกล้หรือไกลมหาลัยแค่ไหน จิ้มโลด มีสตรีทวิวให้ดูด้วย

ข้อเสียคือ มันบอกพิกัดมาเป็นวงกว้างๆ ส่องไปแล้วไม่เห็นหน้าตาอาคารภายนอกว่าหลังไหนกันแน่

เลข 1000/60 คืออะไร

ในประกาศเช่าห้องแต่ละห้อง มักจะมีเลขแบบนี้ห้อยท้ายอยู่เสมอๆ ซึ่งมันหมายถึง ‘ค่ามัดจำ/ค่าเช่ารายเดือน’ แต่เลขที่เห็นนี้ต้องเอาไปคูณ 10,000 อีกทีนะ

เนื่องจากการนับหลักในภาษาเกาหลี หลัก ‘มัน’ (만) คือ หลักหมื่น เหมือนเพลง “สิบหมื่น สิบหมื่น สิบหมื่น” ที่เราใช้เรียกเงิน 100,000 นั่นแล เพราะฉะนั้นเลข 1000 ในที่นี้ให้เติม 10,000 ตามหลังด้วย ก็จะได้ออกมาเท่ากับ 10,000,000 วอน (สิบล้าน)

เพราะฉะนั้น 1000/60 ก็คือ ค่ามัดจำสิบล้านวอน และ ค่าเช่ารายเดือนอีกหกแสนวอน

ใช่แล้ว! สิ่งที่เราช็อคคือค่ามัดจำก้อนโตนี่แหละ เพราะปกติเช่นคอนโดที่ไทย เสียมัดจำกันแค่หลักค่าเช่า 2-3 เดือน แต่กับห้องเช่าที่เกาหลี อันนี้คือเจ้าของห้องกะเอาเงินไปหมุนได้กำไรเต็มที่เลย นั่นอาจเป็นเหตุผลที่คนไปเรียนต่อมักไม่นิยมเช่าแบบนี้เท่าไร

และก็เป็นเรื่องปกติที่เดาได้ ถ้าค่ามัดจำต่ำ ค่าเช่ารายเดือนก็มักจะแพง แปรผกผันกัน

แต่มัดจำก็คือมัดจำ หมดสัญญาเช่าเราก็ได้คืนเต็มจำนวน (ถ้าไม่มีอะไรพลาด)

ค่าส่วนกลางที่งอกมา!

อย่าเพิ่งหลงตัวเลขค่าเช่ารายเดือนแล้วด่วนตัดสินใจ เพราะอีกอย่างที่ต่างจากเช่าห้องที่ไทย คือค่าใช้จ่ายเสริม (อย่างค่าบำรุงฯ) ที่งอกมาให้เราจ่ายเองด้วย อารมณ์เหมือนเห็นราคาอาหารแต่สุดท้ายโดนบวกเซอร์วิสชาร์จตอนเช็คบิล

ค่าใช้จ่ายงอกนี้ ในตารางคือ ควันลีบี (관리비) ซึ่งอาจจะอยู่ประมาณ 20,000-50,000 (2-5만) อันนี้ก็แล้วแต่ลักษณะที่อยู่อาศัยว่าเป็นอพาร์ตเมนต์ บ้าน ฯลฯ

ห้องใต้ดิน

อันนี้ก็เห็นมาจาก Reply1988 อีกเหมือนกัน (ติดละคร ฮ่าๆ) คือห้องที่อยู่กึ่งชั้นใต้ดิน (반지층) เป็นห้องที่มักมีราคาถูกลงมา แต่มันไม่ใช่ใต้ดิ๊น…ใต้ดินขนาดนั้น เป็นลักษณะฝังลงไปครึ่งหนึ่ง มีช่องหน้าต่างส่องให้เห็นแสงสว่างจากระดับทางเดินเท้า ชั้นนี้มักจะชื้นในหน้าหนาว แต่ก็ไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรอื่นๆ อีกไหม

ถ้าสุดท้ายลงเอยกับห้องแบบนี้ จะมาเล่าต่อนะ

(อ่านต่อ วันแรกที่โซล ซื้อของเข้าห้องชั้นกึ่งใต้ดิน)